"หว้า" พรรณไม้ยืนต้น มีต้นกำเนิดในเอเชียตะวันออก และเอเชียตะวันออกเฉลียงใต้ อาทิ ฟิลิปปินส์ อินโดนีเซีย

             เรียกต่างกัน ทั้งหว้าขาว หว้าป่า หว้าขี้นก หว้าขี้แพะ ชาวฮินดูจะเรียกว่า “จามาน” หรือ “จามูน” ผลมีสรรพคุณทางยา ช่วยย่อยอาหาร ลดการจับตัวของลิ่มเลือด และต้านมะเร็ง

             จัดอยู่ในวงศ์ชมพู่ มีชื่อวิทยาศาสตร์ Syzygium cumini (L.) Skeels ลักษณะ ลำต้นสูง 10-35 เมตร เปลือกต้นค่อนข้างเรียบสีน้ำตาล

             ใบ เป็นใบเดี่ยว ออกตรงข้าม รูปไข่หรือรูปรี กว้าง 3-7 เซนติเมตร ยาว 8-14 เซนติเมตร มีจุดน้ำมันที่บริเวณขอบใบ

             ดอก ออกเป็นช่อ สีขาวหรือสีเหลืองอ่อน ออกที่ซอกใบหรือปลายยอด ฐานรองดอกเป็นรูปกรวย กลีบเลี้ยง 4 กลีบ กลีบดอก 4 กลีบ เกสรตัวผู้มีจำนวนมาก ออกดอกและติดผลราวเดือนธันวาคม-มิถุนายน   

             ผล ผลสดมีสีม่วงดำผิวเรียบมัน มีขนาด 1 เซนติเมตร ผลแก่ราวเดือนพฤษภาคม นิยมนำผลสุกมารับประทานเป็นผลไม้

             เมล็ด มี 1 เมล็ดมีคุณค่าทางโภชนาการสูงอุดมไปด้วยวิตามินซีและแร่ธาตุ

             ขยายพันธุ์ ด้วยวิธีเพาะเมล็ด ชอบน้ำและแสงแดดปานกลาง