- ทำดีแต่อย่าเด่นจะเป็นภัย
- ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว
- ทำดีเหมือนปลูกพืช บางอย่างปลูกง่าย ให้ผลเร็วแต่ไม่ยั่งยืน
บางอย่างปลูกยาก ให้ผลช้า แต่ถาวร
- ผลความดีจะปรากฏ ถ้างดชั่วแล้วทำดีมีจิตผ่องใส
- ศีลช่วยให้ชั่วหลีกหนี ทำดีไม่ผิดสูตร
- ทำดีเพื่อดีมีสุข ทำดี+ชั่วเคล้าคลุกทุกข์
- ดีแท้ล้างสนิมใจ ดีเทียมทำใจเกิดสนิม
- ทำดีไม่ดีจึงไม่ได้ดี
- ดีแท้ อยู่ที่ใจ มิใช่ คำยกย่องสรรเสริญ
- ผลดี-ชั่วส่งถึงจิตทันทีที่ทำ
- เมื่อความดีส่องสว่างใจ ความชั่วก็หมด ความผ่องใสก็เกิด
- สะสมความดี เพื่อแอนตี้ความชั่ว
- ความรู้ให้ค่อยสอน ความดีให้ค่อยบ่มเพาะ
- ทำดีเพื่อผลมากมาย สุดท้ายไม่สุขเท่าทำดีเพื่อชำระใจ
- ความดี คือวัคซีนป้องกันชีวิต
- ความดีเป็นสมบัติของผู้ทำ ย่อมติดตามไปทุกภพทุกชาติ
- ความดี คือเสบียง เลี้ยงตนพ้นทุกข์พบสุขจริง
- ทำดีไม่หวังผล เท่ากับสร้างตนให้มีบารมี
- ทำดีให้ปรากฏผล โดยที่คนไม่ปรากฏตัว = ดีแท้
- ผู้ทำดีแต่ไม่เห็นความดี คือผู้ที่โชคร้ายที่สุด
- พึ่งคนอื่นเสียท่า พึ่งตนเอง ดีกว่าเป็นไหนๆ
- หวังพึ่งคนที่ยังไม่สมหวัง ย่อมผิดหวังเรื่อยไป
- ทำดีหวังให้คนเห็น คือประเด็นให้เกิดทุกข์
- โชคดีโชคร้ายของชีวิต อยู่ที่วิธีคิดของคน
- คนดีแท้ ต้องแกร่งกล้า มีปัญญาพึ่งตนได้
- สุขมี เพราะพึ่งตน สุขท่วมท้น เพราะคนพึ่งเราได้
- เมื่อทำดีมิใช่ดีแต่ตน แต่ส่งผลถึงคนรอบข้างด้วย
- เพียงเปลี่ยนวิธีคิด ชีวิตก็เปลี่ยนแปลง
- เพราะคิดแต่จะให้เขาพึ่ง จึงมีแรงใจในการทำดี
- เอื้อเฟื้อมาก ความเห็นแก่ตัวก็ลด จิตก็ผ่อนคลาย
- จะเปลี่ยนแปลงชีวิต ต้องปรับวิธีคิดให้ถูกต้อง
- ความดีปรากฏผล ตนก็มีความสุข