กรรมที่ทำโดยไม่เจตนา

กรรมที่ทำโดยไม่เจตนา เรื่องผลของกรรมต้องศึกษาใน ยถากัมมุตาญาณ ให้ดี ถึงเวลาเราจะรู้ว่ากรรมนั้นน่ากลัวขนาดไหน ประมาทไม่ได้แม้แต่นิดเดียว เราจะไปคิดว่าความชั่วเพียงนิดเดียวแล้วทำ พลาดเมื่อไรก็แย่เมื่อนั้น ความดีความชั่วเล็กๆ น้อยๆ ที่เรียกว่า กตัตตากรรม คือ กรรมที่ทำโดยไม่เจตนา ขนาดพระพุทธเจ้ายังโดนสนองเลย ในวาระสุดท้ายหลังจากพระองค์ท่านปลงอายุสังขารแล้ว ท่านเดินจาก ปาวาลเจดีย์ ไปยัง กุสินารา ระหว่างทางเกิดเหน็ดเหนื่อยกระหายน้ำขึ้นมา จึงตรัสบอก พระอานนท์ ให้ปูผ้าสังฆาฏิใต้ต้นไม้แล้วให้ไปตักน้ำมา พระอานนท์เพิ่งเดินผ่านลำธารไป รู้อยู่ว่าใกล้แค่นั้นเอง ก็ย้อนกลับไปตัก ปรากฏว่า เกวียน ๕๐๐ เล่ม เพิ่งจะลุยผ่านไป น้ำขุ่นคลั่ก กรองอย่างไรก็ไม่ใส พระอานนท์จีงกลับมารายงานพระพุทธเจ้าว่า "ไม่มีน้ำพระเจ้าข้า เพราะเกวียน ๕๐๐ เล่มเพิ่งจะลุยผ่านไป" พระพุทธเจ้าบอกว่า "กลับไปใหม่เถอะ ตถาคตกระหายมาก น้ำนั้นมีอยู่" พระอานนท์สงสัย แต่ว่าด้วยความเชื่อมั่นก็ย้อนกลับไปอีกครั้ง ปรากฏว่าน้ำใสแล้ว เหตุการนี้เกิดจากกรรมนิดเดียวในสมัยชาติหนึ่ง พระองค์เกิดเป็น เด็กชาวนา ถึงเวลาปลดวัวออกจากไถก็รีบเอาไปกินน้ำ วัวที่หิวน้ำมาทั้งวัน ถึงเวลาก็พรวดพราดไปกินน้ำโดยไม่ได้สังเกต แต่พระพุทธเจ้าชาตินั้นท่านสังเกตเห็นว่า วัวกำลังจะกินน้ำขุ่น เกิดสงสารว่าน้ำขุ่นอย่างนี้อย่าเพิ่งกินเลย ก็ดึงวัวให้ย้ายมากินน้ำใสที่อยู่ใกล้กันนิดเดียว กรรมที่ทำโดยเจตนาดี แล้วก็ไม่ได้มีเจตนาจะกลั่นแกล้งอะไรแท้ๆ วาระสุดท้ายยังตามมาสนอง ขนาดพระพุทธเจ้ายังโดนสนองขนาดนั้น แล้วของเราจะไปรอดหรือ ? สนทนากับพระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ ณ บ้านอนุสาวรีย์ฯ เดือนกุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๔๔ ขอบคุณบทความจาก วัดท่าขนุน