จ.สระแก้ว ชีวิตพ่อเฒ่าวัย 74ปี  ยังชีพในเพิงเพียงลำพัง ไร้คนเหลียวแล

พบเฒ่าวัย 74 ปี ชีวิตรันทด ถูกลูกหลานปล่อยทิ้ง หน่วยงานภาครัฐไม่เหลียวแล ใช้ชีวิตอยู่ตามลำพัง อดมื้อกินมื้อ อาศัยในกระท่อมที่มีสภาพแทบจะบังแดดบังฝนไม่ได้...

ผู้เฒ่าวัย 74 ปี ชีวิตรันทด ถูกลูกหลานปล่อยทิ้ง ไม่มีหน่วยงานใดเข้าไปดูแลรายนี้ ผู้สื่อข่าวได้รับแจ้งจาก นายคำผา พันธ์ราช อายุ 73 ปี อยู่บ้านเลขที่ 86 ม.6 ต.โคกสูง อ.โคกสูง จ.สระแก้ว ว่า พบคนชราวัย 74 ปี ถูกทอดทิ้งให้ใช้ชีวิตอยู่ตามลำพังในกระท่อมเก่าๆ ผุพัง อดมื้อกินมื้อ จึงเดินทางไปตรวจสอบข้อเท็จจริง ที่บ้านเลขที่ 16 ม.6 บ้านดอนหลุม ต.โคกสูง พบนายจำลอง แสงทอง อายุ 74 ปี กำลังนั่งหุงหาอาหารอยู่คนเดียวภายในกระท่อมชั้นเดียว หลังคามุงด้วยผ้ายางสีดำ ผุพังเป็นรูโหว่ ฝาบ้านมุงด้วยผ้าพลาสติกขาดๆ มีหญ้าแฝกปน ไม่มีไฟฟ้าและไม่มีห้องน้ำ เครื่องใช้มีเพียงเตาเก่าๆ 1 ใบ พร้อมกระทะเก่าใบเล็กๆ อีก 1 ใบ ที่ใช้หุงหาอาหารรับประทาน

กระท่อมหลังดังกล่าว ปลูกอยู่ภายในหมู่บ้านดอนหลุม ซึ่งมีบ้านเรือนราษฎร ปลูกอยู่โดยรอบ จากการสอบถามนายจำลอง ทราบว่าอาศัยอยู่ในกระท่อมเก่าๆ หลังนี้เพียงลำพังคนเดียวมากว่า 20 ปีแล้ว โดยเมื่อ 30 กว่าปีก่อน เคยมีภรรยาและมีลูกด้วยกันจำนวน 4 คน เป็นชาย 3 คน และ ผู้หญิงคนเล็ก 1 คน ขณะนั้นตนทำอาชีพค้าขายชายแดนด้าน อ.โคกสูง ช่วงนั้นรุ่งเรืองมาก ชีวิตครอบครัวมีความสุขมาก แต่อยู่มาวันหนึ่ง เมียของตนได้หนีออกจากบ้าน ทิ้งให้เลี้ยงดูลูกๆ ตามลำพัง แต่กัดฟันเลี้ยงดูจนสามารถส่งเสียให้ลูกเรียนหนังสือจนจบ และมีการงานที่มั่นคงทำ

นายจำลอง เล่าต่อว่า แต่หลังจากนั้นลูกๆ ก็แยกย้ายไปอยู่ที่อื่นกันหมด ทำให้ตนเสียใจมาก ไม่มีกำลังใจทำงาน หันมากินเหล้าเมายาจนแทบจะทำให้เสียผู้เสียคน ยอมแม้กระทั่งขายบ้านที่มีอยู่ไป แต่สุดท้ายก็คิดได้ เลิกเหล้า แล้วกลับมาปลูกกระท่อมหลังเล็กๆอยู่บนเนื้อที่ 2 งาน 90 ตารางวา ซึ่งเป็นสมบัติชิ้นสุดท้ายในปัจจุบันที่เหลืออยู่ กระท่อมที่อยู่ก็ไม่มีไฟฟ้า ไม่มีห้องน้ำ ไม่มีน้ำประปา อาศัยน้ำตามบ่อตามคลองธรรมชาติดื่มกินและใช้ไปวันๆ อาชีพก็อาศัยรับจ้างทำงานทั่วไปในหมู่บ้านดอนหลุม ได้งานทำบ้างไม่ได้ทำบ้าง วันไหนไม่มีงานทำ ก็ไม่มีข้าวกิน บางครั้งต้องกินน้ำแทนข้าวจนทำให้ร่างกายอ่อนเพลียและเจ็บป่วย ส่งผลทำให้หูตึง เวลาที่คนอื่นพูด ต้องพูดดังๆ จึงจะได้ยิน เวลากลางคืนก็ปวดหลังมาก จนต้องหยุดรับจ้างทำงานทั่วไป

"วันไหนที่มีกำลัง ก็จะออกไปหาปลา นำมาแลกข้าวชาวบ้านกิน วันไหนหาปลาไม่ได้ก็ไม่มีข้าวกิน แต่ก็ยังโชคดีอยู่บ้าง ที่มีนายคำผา พันธ์ราช ซึ่งเป็นเพื่อนรุ่นราวคราวเดียวกัน คอยแวะเวียนนำข้าวสารมาให้บ้าง จึงมีชีวิตอยู่รอดได้จนถึงทุกวันนี้" นายจำลองกล่าว

ส่วนการช่วยเหลือของหน่วยงานภาครัฐที่ผ่านมานั้น นายจำลองเล่าว่า ยังไม่เคยมีหน่วยงานใดเข้ามาดูแล เบี้ยยังชีพผู้สูงอายุก็ไม่มี ทั้งๆ ที่เคยส่งรายชื่อไปแล้ว จึงอยากให้หน่วยงานภาครัฐเข้ามาช่วยเหลือ ทำบ้านพอได้กันแดดกันฝน เพราะตนก็เป็นคนไทยคนหนึ่งที่เคยทำประโยชน์ให้กับสังคม แม้จะไม่มาก แต่ก็ไม่เคยสร้างปัญหาให้กับสังคม ทุกวันนี้เวลาหน้าฝน กระท่อมของตนกันฝนไม่ได้เลย ยิ่งหน้าหนาวลมพัดแรงมาก

เมื่อผู้สื่อข่าวสอบถามถึงลูกทั้ง 4 คน นายจำลองก็มีน้ำตาคลอเบ้า บอกว่าไม่เคยมีใครมาหาหรือดูแลเลย โดยเฉพาะลูกสาวคนเล็ก ซึ่งเป็นครูสอนหนังสืออยู่โรงเรียนแห่งหนึ่งข้างที่ว่าการอำเภอโคกสูง ไม่เคยมาดูแลหรือมาหาเลย จากนั้นนายจำลองก็ไม่ยอมพูดถึงลูกทั้ง 4 คนอีก ด้านนายคำผา บอกว่านายจำลองเป็นคนมีทิฐิมาก ไม่ยอมงอมืองอเท้าขอใครกิน และยังเป็นคนหยิ่งในตัวเองสูง.