ปีศาจที่สำเร็จเซียนได้เป็นมนุษย์ จะมีบุญน้อยและนิพพานจากไป


เมื่อปีศาจได้สำเร็จเซียนแล้ว จะได้เป็นมนุษย์โดยสมบูรณ์ได้ แต่ด้วยเหตุ
ที่มีบุญได้เป็นมนุษย์น้อย ก็จะดำรงอยู่ในสภาพนั้นได้ไม่นาน อาจจะต้อง
จรจากไปจากสังขาร หรือไม่ก็ต้องนิพพานตามๆ กันไป เหมือนจิตวิญญาณ
ดวงก่อนที่ได้นิพพานไปแล้ว ในกรณีนี้ ร่างสังขารนั้นจึงต้องทำบุญต่อเนื่อง
เมื่อสิ้นกำลังบุญแล้ว จิตวิญญาณจะทรงอยู่ไม่ได้ นิพพานจากไปอีก และจะ
ต้องอาศัย "จิตวิญญาณปีศาจ" ประสานเข้าสู่ร่างสังขารเพื่อเกิดใหม่อีกครั้ง
ซ้ำๆ อย่างนี้ ดังนั้น ร่างสังขารที่มีภาวะเช่นนี้ จึงต้องทำบุญอยู่เรื่อยๆ เพื่อให้
ดำรงคงความเป็นมนุษย์อยู่ในร่างสังขารนั้นได้ต่อไป แต่ถ้าหมดบุญแล้ว ก็จะ
มีอาการดังกล่าว ทว่า บางครั้ง หากสังขารไม่สามารถทำบุญต่ออายุขัยตนได้
ก็จะต้อง "หาจิตวิญญาณปีศาจ" เข้ามาประสานในร่างกายเพื่อต่ออายุสังขาร
ต่อไป ซึ่งผลจะกระทบต่อ "ชะตาชีวิต" ของร่างสังขารนั้นทันที คือ เหมือนคน
ที่เกิดใหม่อยู่เรื่อยๆ ต้อง "กลับเป็นเด็ก" อยู่เรื่อยๆ ซ้ำๆ มีพ่อแม่คอยเลี้ยงดูแล
ไม่สิ้นสุด ไม่อาจพ้นความเป็นเด็กยืนหยัดอยู่ได้ด้วยตนเอง (เป็นโชคชะตาของ
การเป็นเด็ก) เซียนผู้นั้น จึงมีสภาพร่างกายที่เดี๋ยวเป็นเด็ก เดี๋ยวก็โตเป็นผู้ใหญ่
(สังขารคงเดิม แต่จะเปลี่ยนแปลงที่จิตใจ และบางส่วนของร่างกายเล็กน้อยได้)


ด้วยเหตุนี้ ทำให้ธรรมะภายในไม่คงที่ และแปรเปลี่ยนไปเรื่อยๆ จึงทำกิจได้ไม่
เต็มที่ บางครั้งก็มีฤทธิ์ มีบารมี ทำกิจได้ บางครั้งก็ทำได้เพียงเทียบเท่าเด็กเท่านั้น