David Edwards วิศวกรชีวเวชจึงได้นำแนวคิดนี้มาต่อยอดเป็นบรรจุภัณฑ์สำหรับใส่อาหารได้ทุกชนิด ไม่ว่าจะเป็นน้ำผลไม้จนไปถึงช็อคโกแลต ที่สำคัญคือมันสามารถกินได้ด้วย

บรรจุภัณฑ์ตัวนี้มีชื่อว่า WikiCells มันเป็นแผ่นเมมเบรนที่ผลิตมาจากการผสมโพลีเมอร์ที่สามารถย่อยสลายได้ เช่น แป้ง,เซลลูโลส และโปรตีน และอนุภาคของอาหาร (particles of food) ที่เป็นตัวสร้างรสชาติให้กับบรรจุภัณฑ์  นำทั้งสองอย่างนี้มาเชื่อมกันด้วยแรงดึงดูดของไฟฟ้าสถิตย์แทนที่จะใช้กาวซึ่งทานไม่ได้ ตอนนี้ Edwards กำลังพัฒนาตัวต้นแบบหลาย ๆ แบบอยู่ เช่น บรรจุภัณฑ์ที่มีรสส้มสำหรับใส่น้ำส้ม, ขวดรสมะเขือเทศสำหรับใส่ gazpacho (ซุปมะเขือเทศเย็น) รวมถึงขวดรสองุ่นสำหรับใส่ไวน์

WikiCells สามารถใช้บรรจุอาหารได้เกือบทุกชนิด ทั้งของแข็ง ของเหลวหรือโฟม แต่ตอนนี้มันเพิ่งอยู่ในช่วงเริ่มต้นของการพัฒนาซึ่งจะมุ่งเน้นไปด้านการย่อยสลายอย่างมีประสิทธิภาพ มากกว่ารสชาติและความสนุกจากการใช้งาน นอกจากนี้เค้ายังจะพัฒนาบรรจุภัณฑ์ที่เหมือนเปลือกไข่ต้มซึ่งสามารถกะเทาะและลอกเปลือกออกมาให้เห็นสิ่งที่อยู่ด้านในได้ ถ้าทุกอย่างเป็นไปอย่างราบรื่น ในอนาคตเราจะได้เห็นบรรจุภัณฑ์แบบนี้ใช้ตามร้านอาหารและ specialty stores ก่อน